தமிழ் நாட்டிலேயே தமிழ்ப்புத்தாண்டு தேதி குறித்த குழப்பம் நீடித்துக்கொண்டிருக்கும்போது, அந்தக் குழப்பத்தை இந்த நாட்டில் இறக்குமதி செய்வது எந்த வகையில் நியாயம்?
கட்டுரையாளர் இத்தலைப்பைத் தேர்ந்தெடுத்தலில் ஆச்சரியமில்லை. ஆனால் அவருடைய் முடிவான ஆலோசனையை சற்றே ஆராய்ந்து பார்க்க வேண்டியுள்ளது.
தமிழ் நாட்டுத் தமிழர்க்களைக் காணும்போது, அவர்களை இந்தியாவுடனும் அந்நாட்டில் இந்து மதம் என்ற பெயரில் வைதிக மத நெறிகளையும், கொள்கைகளையும் அமுல்படுத்தி தமிழர்களை ஆதிக்கம் செய்து வந்து ஏறக்குறைய 1,100 ஆண்டுகள் ஆகி விட்டன.
மேலும் இன்றைய தமிழ் நாட்டின் மக்கள் தொகையில் திராவிடக் குடும்பம் என்ற பெயரில் தென்னக மாநில மக்கள் அனைவரும் கலந்துள்ளனர்.
இதில் 2001ஆம் ஆண்டு கணக்கெடுப்பின்படி தெலுங்கு மொழி பேசுவோர் மட்டுமே 8.65% இருந்துள்ளனர். காலாங்காலமாக ஆந்திராவிலிருந்து பிழைக்க வந்த தெலுங்கு மக்கள் இன்று தமிழ் பேசி பிரித்தறிய முடியாமல் போய்விட்டது. இவர்களையும் சேர்த்தால் தெலுங்கு வமிசாவழி மக்கள் தமிழ் நாட்டில் 20%-க்கு குறையாமல் இருப்பார். சென்னையில் தெலுங்கு வழி வந்த மக்களே 1970ஆம் ஆண்டுகள் வரை 60% வரை வாழ்ந்தனர்.
இன்னும் மலையாள மொழி மற்றும் இதர இந்திய மாநில மொழி பேசுவோரைச் சேர்த்தால் ஏறக்குறைய 30%க்கும் குறையாத தமிழ் நாட்டு மக்களில் மற்ற மாநில தாய்மொழியைப் பேசுவோர் அல்லது பூர்வீகமாகக் கொண்டோர் உள்ளனர் என்று கூறலாம்.
இதன் காரணமாகவே தமிழ் நாட்டில் தமிழர் என்ற பெயரில் எந்த ஒரு
அரசாங்க கொள்கை முடிவுகள் எடுக்கப் பட்டாலும் அதற்கு எதிர்ப்பும் கீழறுப்புச் செயல்களும் நடந்து கொண்டே இருக்கின்றன.
வந்தாரை வாழ வைக்கும் தமிழ் நாட்டில் வந்தேறிகளில் பெரும்பாலோர் பொருளாதாரத்தில் முன்னேற்றமடைந்து சிறப்பாக வாழ்கின்றனர். வறிய நிலையில் வாழ்வோரில் தமிழரே பெரும்பான்மையோர். .
மாநில ஆட்சியில் காலாகாலமாக காங்கிரஸ் ஆட்சி முடிந்து திராவிட கட்சிகளின் ஆட்சி நடந்தது. இதில் திராவிட ஆட்சி என்பது தமிழரும் பிற மாநிலத்திலிருந்து இங்கு வந்து குடியேறி பார்ப்பனர் ,இந்தி எதிர்ப்பு வெறியை தமிழர் மீது ஏத்தி தமிழரின் அறிவீனத்தைப் பயன்படுத்தி குளிர் காய்ந்து வருவோரே. இன்று அவரும் தமிழராகி விட்டனர்.
இப்படி பார்ப்பனர் இந்தி மொழி எதிர்ப்பு கொள்கையை முன் வைத்து அரசியல் நடத்தி தமிழரிடையே இறை மறுப்புக் கொள்கையை முன் வைத்தவரும் இந்த திராவிட கருத்தியல் அயோக்கியர்தாம்.
தமிழரில் பெரும்பான்மையோர் இறை கொள்கையை ஏற்றுக் கொண்டவரே. அவ்வாறு இறை கொள்கையை ஏற்றுக் கொண்டோர் தங்களின் மதம் ‘இந்து மதம்’ என்ற நம்பிக்கையில் வாழ்ந்தவரே.
இவர்களுக்கு இந்து மதம் என்றால் அது புராணக்கதைகளின் அடிப்படையில் ஏற்பட்ட ஒரு மதம் என்பது மட்டுமே தெரியும். அதற்கு மேல் அறிவார்ந்த சமய நெறிகள் உள்ளதை பெரும்பான்மையோர் அறியார்.
இத்தகைய பின்னணியில்தான் சோதிட நாட்காட்டியை அடிப்படையாகக் கொண்டு 60 ஆண்டு சுழற்சி முறையை பல்லவர் காலத்திலிருந்தே சக அல்லது சாலிவாகண ஆண்டு கணக்கைப் பயன்படுத்தி வருகின்றனர். இது சாளுக்கிய மன்னர் ஆட்சியில் அமர்ந்த கால கணக்கைக் கூறும். அதற்கும் தமிழருக்கும் என்ன தொடர்பு என்று கட்டுரையாளர் ஆராயாமல் போனது நமது போதாத காலமே.
சோதிடத்தை நம்பி வாழும் தமிழர் பெரும்பாலோர். இதில் மதம் மாறி போன தமிழரில் பலரும் சோதிடம் பார்க்கப் போவது விந்தை. இப்படிப்பட்ட சூழ்நிலையில்தான். தமிழ் நாட்டு அறிஞர் வைதிகப் பிடியிலிருந்து விலகி தமிழருக்குத் தனித்த அடையாளம் வேண்டுமென்று திருவள்ளுவர் ஆண்டு கணக்கை ஏற்படுத்தியது. அது பொங்கல் நாள் முதல் கணக்கிட மேற்கொண்டது.
தமிழ் நாட்டில் எப்பொழுதுமே ஒரு குறிப்பிட்ட ஆண்டு கணக்கு முறை இருந்தது கிடையாது. ஒவ்வொரு அரசரும் பதவியேற்ற காலம் முதல் ஆண்டு கணக்கு தொடங்கி அவர் ஆட்சி முடிவடைய ஆண்டு காலம் முடியும்.
ஆதலால் தமிழர் அவர்தம் அடையாளத்தை நிலை நிறுத்த தமிழர் புத்தாண்டு திருவள்ளுவர் ஆண்டு என்றாகியது.
தமிழ் நாட்டில் இது தோல்வி கண்டதற்குக் காரணம் அதை சட்டமாக முன்மொழிந்த கலைஞர் குடும்பமே பின்பற்றாது போனதுதான். நாய் வாலை நிமிர்த்த முடியாது என்பதை அவர்தம் குடும்பமே பறை சாற்றி வருகின்றது.
ஆனால் மலேசியாவின் நிலமை வேறு. நாம் மலேசிய குடிமகன் என்னும் அடிப்படையில் மலேசியராக வாழ்கிறோம். இந்தியன் என்று கூறுவதற்கு நமக்கு அருகதையில்லை காரணம் நாம் இந்திய குடியுரிமைக் கொண்டோர் அல்ல.
அதேபோல் தமிழ் நாட்டில் பெரும்பான்மையான தமிழரின் அறியாமையின் காரணமாக அவர் இந்து என்று கூறி வைதிக நெறிகளையும் பண்பாடுகளையும் அவர் மீது ஏத்தி வைத்துள்ளனர். அந்த குட்டையில் மூழ்கிப் போன தமிழருக்கு அதிலிருந்து மீண்டு வர வழி தெரியவில்லை.
மலேசிய தமிழருக்கு இத்தகைய தடையில்லை.நாம் சுயமாக சிந்தித்து நமது சமயம் எது என்று அறிந்து அதன் வழியில் நிற்கவும் அதன் அடிப்படையில் வாழவும் உரிமை பெற்றுள்ளோம். அதனால் நாம் நமக்கு வேண்டிய புத்தாண்டு முறையை கடைப்பிடிக்க உரிமையும் தகுதியும் பெற்றுள்ளோம் என்பதை கட்டுரையாளர் அறிவாராக.
இவ்விடயத்தில் தமிழ் நாட்டுத் தமிழர் நமக்கு வழி காட்ட தகுதியற்றோராகி விட்டனர் என்பதால் குருடும் குருடும் குருட்டாட்டமாடி குழியில் விழ வேண்டிய அவசியம் மலேசிய தமிழருக்கு இல்லை என்பதை கட்டுரையாளர் அறிவாராக.
எமது கருத்தை கட்டுரையாகப் பதிந்தமைக்கு செம்பருத்தி ஆசிரியர் அவர்களுக்கு நன்றி.
இவ்விடத்தில் தமிழ் நாட்டையொட்டி மேலும் ஒரு கருத்தைப் பதிவிட வேண்டும்.
எமது இணைய மடலாடலிலும் மேலும் வலைப்பூங்கா மற்றும் முகநூல் முதலிவற்றில் கண்ட செய்திகளை இவ்விடம் பகிர்ந்து கொள்வது அவசியமென்று நினைக்கின்றேன்.
பெரியார் சாதியம் ஒழிய வேண்டிப் போராடினார். அவர் வாழ்ந்த மண்ணில் இன்று தமிழரிடையே சாதியம் ஓங்கி வளர்ந்துள்ளது. சாதிய சான்றிதழ் கொடுப்பதும் அதன் அடிப்படையில் கல்வி அரசாங்க வேலைகளில் பாகுபடுத்தி வறியோருக்கு முதலிடம் கொடுப்பது ஒரு நல்ல எண்ணத்தைக் கொண்டு செயல்படுத்தப்பட்டது.
வறியோருக்கு இவ்வகையில் அரசாங்க சலுகைகள் கிடைக்கப்பெறின் அவர்தம் குடும்பங்கள் பொருளாதாரத்தில் முன்னேற முடியும் என்பதால் இவ்வகை சாதிய சான்றிதழ் பாகுபாடு தேவைப்பட்டது.
பிள்ளையார் பிடிக்கப் போய் குரங்கா முடிஞ்சு போச்சுதுடா என்று சொல் வழக்கு ஒன்று உள்ளது அல்லவா அதுபோல் ஆகியது இந்த சாதிய சான்றிதழ் கதை.
இன்று தமிழ் நாட்டுத் தமிழரிடையே சாதிய பாகுபாடுதான் முதன்மைப் படுத்தப் படுகின்றது. இது கற்றோர் இடத்தே மிகவும் வலுவாக உள்ளது. படித்து பட்டம் பெற்று உலகெங்கும் வேலை பார்க்கும் தமிழ் நாட்டுத் தமிழரும் திருந்திய பாடில்லை. சோழ மன்னர் எங்க சாதி, கனடா பிரதமர் எங்க சாதி தொடர்புடையவர் என்றெல்லாம் இணையத்தில் பிதற்றுவது இயல்பாய் இருக்கின்றது.
இப்படிபட்ட தமிழ் நாட்டுத் தமிழரிடையே இந்துத்துவா இன்று பா.ஜ.க. மற்றும் ஆர்.எஸ்.எஸ் பின்புலத்தின் வழியே தமிழகத்தில் நாமெல்லாம் இந்துக்கள் அதனால், தமிழ் கிருஸ்துவரையும், தமிழ் முசுலிம்களையும் வளர விடக் கூடாது என்று சங்கை ஊதி மறைமுகமாக வருணாசிரம சாதிய வளர்ப்பை வார்த்தெடுக்கின்றது. தமிழ் நாட்டில் இக்கால இளைஞர்களில் பலர் மதிமயங்கி இக்கூட்டத்தால் கவர்ந்திழுக்கப் பட்டுள்ளனர்.
இதன் வெளிப்பாடானது தமிழகத் தமிழர் அவர்தம் உள்ளே அடித்துக் கொண்டு மேலும் பிரிந்து வாழப் போகின்றார். அப்புறம் தமிழர் ஒற்றுமை என்பது இந்து ஒற்றுமை, கிறிஸ்துவ ஒற்றுமை, முஸ்லிம் ஒற்றுமையென்று பிரிந்து போகும். தமிழர் ஒற்றுமைக்குப் பதில் வேற்றுமைதான் வளருகின்றது.
ஆதலால் தமிழ் நாட்டு சித்திரைப் புத்தாண்டு அவர்களோடு இருக்கட்டும். இந்துத்துவாவும் அவர்களோடு இருக்கட்டும். சாதியமும், வர்ணாசிரம பாகுபாடும் அவர்களோடு இருக்கட்டும். மலேசிய தமிழர் தெளிவாக வாழ்வோம்.
நல்ல கட்டுரை. இன்றைய தமிழனின் வீழ்ச்சிக்கு திராவிடர்களின் சூழ்ச்சி தான் காரணம். தமிழனை இந்தி படிக்கக்கூடாது என்று சொல்லி அவன் அவன் மாநிலங்களில் இந்தி படிக்கிறான். தமிழ் நாட்டில் அரசாங்கம் சாராயம் விற்கிறது. அவனது மாநிலங்களில் அரசாங்கம் பள்ளிகள் நடத்துகிறது. தமிழ் நாட்டில் தமிழை, தமிழனின் கலாச்சாரத்தை அழித்துவிட்டு அவன் மாநிலத்தில் அவன் மொழியையும், கலாச்சாரத்தையும் வளர்க்கிறான். இப்போது யார் தமிழன் என்று கேள்வி கேட்கிறான்!
நல்ல ஒரு விளக்கத்தை கொடுத்து உள்ளார் திரு.தேனீ. இதில் Dhilip 2 என்ன சொல்ல வருகிறார் என்று பொருத்து இருந்து பார்ப்போம்.
சாதிய பெயர் எதற்காக வைத்துக் கொள்கின்றீர் என்பதற்கு தமிழ் நாட்டுத் தமிழரின் பதில் – நீயானா நானா
இவர்களா நமக்கு நல்வழி காட்டக் கூடிய தமிழர்?
மக்கள் எப்பொழுதுமே சரியான விஷயங்களை சரியான காலங்களில் தெரிந்து வைத்திருப்பார்கள் என்று சொல்ல முடியாது ! இந்த நீயா நானாவில் யாராவது ஒருவர் எப்படி இந்த ஜாதி வந்தது அல்லது எங்கிருந்து வந்தது என்று விளக்கி சொன்னார்களா என்றல் இல்லை ! தெரியாதவனிடம் சென்று ஒரு கேள்வியை கேடடாள் என்ன நடக்கும் ? அவனுக்கு எது தெரிந்ததோ அல்லது புரிந்ததோ அதை சொல்வான் ! இதயம் எப்படி செயல்படுகின்றது என்று என்னிடம் கேடடாள் , நான் உடனே என் சித்த்தறிவுக்கு எட்டிய வடையை வாயாலே சுடுவேன். உடனே அது சரி என்று ஆகிவிடுமா ? இதுதான் நம்மிடையே இருக்கும் பிரச்னை ! யாரிடம் எதை கேட்க்க வேண்டும் என்று ஒன்று இருக்கிறது; ஆனால் நாம் அதை சரியாக செய்வது இல்லை ! காரணம் மக்கள் அவர்களின் மனதில் என்ன நினைக்கிறார்களோ , அதுதான் சரி என்று நினைக்கிறார்கள் ! இங்கேதான் பிரச்னை ஏற்படுகிறது ! இதை பிரச்சனையை சீமானிடம் கேட்டிருந்தால் தரும அடி வாங்கி இருப்பர் கோபிநாத் ! சரி விசயத்திற்கு வருகிறேன்: இந்த ஜாதி எங்கிருந்து எப்படி வந்தது என்ற குறிப்பு சரிவர தமிழர்களிடையே இல்லை. இங்கொன்றும் அங்கொன்றும் வரலாட்ரில் தென்படுகிறதே தவிர , குறிப்பிடும் வரலாற்று சான்று இல்லை . அகிலன் போன்ற தமிழ் அறிஞர்கள் ஜாதி பெயர்களை அவர்தம் புத்தகத்தில் சுட்டி காட்டுகின்றனர். இதே பிரச்னை வைதீக மதத்தில் கேள்விக்குறியாக்க படட பொழுது , பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் இந்த வருணாசரத்தை (ஜாதியை) தாமே செய்ததாக குறிப்பிடுகிறார் பாகவத கீதையில் ! பிறகு அதனை ஸ்வாகுவுக்கும், ஸ்வாகு சூரியனுக்கும் , பிறகு சூரியனிடம் இருந்து மனுவுக்கும் தரப்பட்ட்தாக குறிப்பிடுகிறார். மனு சூரியனின் மகன் என்றும் , தாமே மனு நீதியை சத் யுகத்தில் செய்ததாக மனு குறிப்பிடுகிறார். ஆனால் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் குறிப்பிடும் 4 வருணாசரமும், தமிழர்களிடையே காணப்படும் 425 ஜாதிகளும் மாறுபட்டவை. எனவே வைதீக மதத்தை ஒருபுறம் வைத்து விட்டு , தமிழ் மார்க்கத்தினுள் நுழைகிறேன். அன்றைய காலங்களில் , ஒருவரின் தொழிலை வைத்தே இந்த மனித பிரிவுகள் வந்ததாக அன்பார் ஸ்ரீமுருக கிருபானந்தவாரியார் குறிப்பிடுகிறார். அதை பகுத்து பார்க்கும் பொழுது : பறை அடிப்பவரை பறையர் என்றும் , களவு வேலை செய்தவர்களை கள்ளர்கள் என்றும் , மலை ஓரங்களில் களவு வேலை செய்தவர்களை மலைகள்ளர்கள் என்றும் , மரம் சார்ந்த வேலைகளை செய்பவர்களை மறவர்களும் என்றும் , இருளில் வயல்களை மற்றும் ஊர்களை பாதுகாத்த வர்களை இருளர்கள் என்று வகை பிரிகின்றேன் ! இதனை பயன் படுத்தி கொண்ட சில குள்ளநரி வேதாந்திகள் , அந்த காலத்தில் தங்களை பிராமணர்கள் என்றும் , தாழ்த்த பட்டவனின் மகன் தந்தையின் வேலையைத்தான் செய்ய வேண்டும் என்று வாதிட்டனர் ! அவன் படிக்க கூடாது , அதுவும் வேதங்களை படித்தால் , காய்ச்சிய இரும்பை காதினுள் ஊற்றவேண்டும் என்று பயமுறுத்தினார்கள். இந்த ஒரு தனிமனிதனின் தவடறினால் , வேதாந்த சமூகத்தையே வெறுத்தார் டாக்டர் அம்பேத்கார் ! சரி விஷயம் சற்று அப்படியே இருக்க , கிறிஸ்துவ மதத்தில் இவைகளை மாறுபட கருத்து கொண்டவர்கள் , மாறு படட பிரிவினர்களாக பார்க்கப்படுகின்றன . பென்டகோஸ் , கத்தோலிக்கம் , ரோமன் கத்தோலிக்கம் , இங்கிலிக்கன் , மீதோடிஸ் என்று பல பிரிவினர்கள் இருக்கின்றனர் . இது இஸ்லாமிய மார்க்கத்தில் KURDISH , SHIA , SUNNY , ALAWITES என்று 148 பிரிவுகள் உள்ளனவாம் . சரி விஷயம் இவ்வளவு நீளமாக இருக்க , நான் மட்டும் எப்படி ஒரு முடிவுக்கு வர முடியும் ? ஆனால் அண்ணா பல்கலைக்கழகம் போன்ற நிறுவனங்கள் நினைத்தால் , ஒரு 10 முனைவர் மாணவர்களை , தமிழில் எங்கெல்லாம் இந்த ஜாதி குறிப்பிட படுகிறது என்று ஒரு ஆய்வு செய்து , பின் அதன் துவக்கத்தை சொன்னால் , நிச்சயமாக தமிழர்கள் தங்களின் ஜாதியின் பலனை அனுபவிப்பதா அல்லது வேண்டாமா என்று முடிவு செய்யலாம் ! ஒன்றும் செய்யாமல் வெறுமனே ஒரு முடிவுக்கு வந்து வாயில் வடை சுடும் சங்கத்தை வாழ வைக்கலாம் !
கட்டுரையாளர் தேனீ யாரோ சில தமிழ் நாட்டுத் தமிழர்களை மனதில்கொண்டு, தமிழ் நாட்டுத் தமிழர்கள் என்றால் இவ்வாறுதான் இருப்பார்கள், சிந்திப்பார்கள், செயல்படுவார்கள் எனத் தன் கட்டுரையை வடித்திருப்பதாக எனக்குத் தோன்றுகிறது. ஒரு மாநிலத்தில் வாழும் ஏறத்தாழ ஏழு கோடி மக்களை இவ்வாறு பொதுப்படையாக வரையறுத்து விடவோ விவரிக்கவோ முடியாதெனக் கருதுகிறேன். கண் பார்வையற்றவன் யானையைக் கயிறெனச் சொன்ன கதையைத்தான் அவர் முயற்சி நினைவுறுத்துகிறது. தமிழர்களிடையே சமத்துவம் வேண்டி, பெரியார் போன்றோர் சாதியை மறுத்து, பின் அதற்கு ஆதரமாக அமைந்த இந்து சமயத்தையும் இறைவனையும் ஒதுக்கி, அவற்றுக்கு மாற்றாகச் சுய மரியாதையையும் பகுத்தறிவுச் சிந்தனையையும் முன்வைத்தனர். தங்கள் வாழ்வையும் அக்கொள்கைக்காகத் தந்தனர். அவர்கள் வழியில் செல்வதாகச் சொல்லிக்கொண்டு கட்சி அமைத்து ஆட்சி பிடித்து தொடர்ந்தாற்போல் ஐம்பது ஆண்டுகள் ஆண்ட பின்னரும், சாதி ஏற்ற தாழ்வுகள் தளர்ந்து போய்விட்டதாகத் தெரியவில்லை. இவர்கள் அரியணை ஏறுவதற்கு முன் நளிந்து போய்க்கொண்டிருந்த சாதி பிடிப்பு, இன்று வீறு கொண்டு எழுந்திருப்பதாகவும், பகுத்தறிவுச் சிந்தனை சமய நம்பிக்கைகளுக்கு இடம் விட்டு பம்மி நிற்பதாகவும் பெரியாரை மருவாசிப்புக்கு உட்படுத்துவோர் குற்றஞ்சாட்டுகின்றனர். தமிழை வளத்தெடுக்காமல் ஆங்கிலத்தைத் தமிழகத்தில் வளர்த்து விட்டனர் என்ற குற்றச்சாட்டும் திராவிட ஆட்சியின் மீது இன்று வைக்கப்படுகிறது. ஈழத் தமிழர்கள் கொன்று குவிக்கப்பட்டுக்கொண்டிருந்தபோது இவர்கள் நடந்துகொண்ட விதம், “யார் இவர்கள்?”, “நம்மராயிருந்தால் இவ்வாறு மாற்றான் கைப்பாவையாய்ச் செயல்பட்டிருப்பார்களா?” போன்ற இருத்தலியல் கேள்விகளும் இன்று திராவிடச் சித்தாந்தைக் கேள்விக்குட்படுத்தி விட்டிருக்கின்றன. நிற்க. கட்டுரையாளர் சொல்வதுபோல், நாம் இந்தியர்களோ, தமிழகத்தைச் சேர்ந்தவர்களோ கிடையாது. அவர்கள் சந்திக்கும் அழுத்தங்கள் வேறு; நாம் சந்திக்கும் அழுத்தங்கள் வேறு. அவற்றின் தாக்கம் இங்கிருந்தாலும், அவற்றின் அடிப்படையில் இங்குள்ள அரசியல், சமூகப் பொருளியல் சூழலை நாம் புரிந்துகொள்ள இயலாது. இங்கு நாம் தமிழர்களாய், இந்தியர்களாய் ஒன்றிணைந்து செயல்பட வேண்டியிருக்கிறது. தமிழை அனைத்து ‘இந்தியர்களுக்கும்’ பொதுவான மொழியாக வளர்த்தெடுக்க வேண்டியக் கட்டாயம் இருக்கிறது. தமிழோ, தமிழர்களோ, தமிழர்ப் பண்பாடோ எவ்விதத்திலும் உலக நடப்புக்கு பொருந்தா ஒன்றல்ல; மாறாக, தமிழர் நெறிதான் இன்றைய தேவை. அதன்படி — குறிப்பாக வள்ளுவன் சொன்ன ஒழுக்கத்தின்படி — நடந்தால்தான் நாம் நாமாக, தன்நம்பிக்கையும் சுயமரியாதையும் கொண்ட ஒரு சமூகமாக வாழலாம் என நாம் நம் பிள்ளைக்குக் கற்பிக்க வேண்டும். அதற்கு வாய்ப்பும் வசதிகளும் இல்லாமல் இல்லை. பயன்படுத்திக்கொள்ள நாம் ஒன்று திரண்டு செயலாற்ற வேண்டும். நன்றி.
திரு. நளவர்மன் கருத்துக்கு நன்றி. தமிழ் நாட்டுத் தமிழர் நமக்கு நல்வழிகாட்டியாக முடியுமா என்று கேள்வி கேட்டு பதில் கூறும் பொழுது பெரும்பான்மையோர் மனப்பாங்கை வைத்தே கருத்து கூற முடியும்.
சேற்றிலும் தாமரை பூக்கும் என்பதால் அந்த பெரும்பான்மையோருக்கு எதிராக நிற்கும் சிறுபான்மையோர் சிறந்தவர் என்பதில் கருத்து உடன்பாடு உண்டு.
ஆனால் பெரும்பான்மையோர் கருத்து மட்டுமே, அது தவறாக இருந்தாலும், அம்பலமேறினால் அக்கருத்துக்கு மலேசிய தமிழர் உடண்பட வேண்டுமென்பது அவசியமில்லை என்பதே மேற்கூறிய கட்டுரையின் உட்கருத்து.
உலகத்துக்கே மானுட வாழ்வியலுக்கு வழிகாட்டும் ஒரே நூல் திருக்குறள் என்பார்கள் அறிஞர்கள். பாரதியாரின் சுதந்திரத்தாக சுடர்வீச்சு எதிரிகளின் அறிவைகூட சுட்டெரிக்கும் திறன் கொண்டது என்பார்கள் வீர தமிழர்கள்! தமிழ் கலாச்சாரத்தை சிதைக்க வேண்டும், மேற்கத்திய கொள்கைகளை எப்பாடு படாவது விதைக்க வேண்டும் என்று வந்த தோரோகிகள் கூட, “இங்கே ஒரு தமிழ் மாணவன் உறங்குகிறான்” என்று தனது கல்லறையில் எழுத சொல்லி சென்றார்கள். அட நம்ம காலங்களிலேயே இறந்தும் வாழ்ந்து கொண்டு இருக்கின்ற கவிஞர் கண்ணதாசன் , ஊரோடு ஒட்டி வாழ் என்ற கர்ம யோகத்தை இலகுவாக சொல்லி சென்றார். “பல்லவி :ஆறு மனமே ஆறு அந்த ஆண்டவன் கட்டளை ஆறு, சேர்ந்து மனிதன் வாழும் வகைக்கு தெய்வத்தின் கட்டளை ஆறு, தெய்வத்தின் கட்டளை ஆறு. “சரணம் 1 : ஒன்றே சொல்வார் ஒன்றே செய்வார் உள்ளத்தில் உள்ளது அமைதி , இன்பத்தில் துன்பம் துன்பத்தில் இன்பம் இறைவன் வகுத்த நியதி (X 2)…சொல்லுக்கு செய்கை பொன்னாகும் வரும் துன்பத்தில் இன்பம் பட்டாகும் (X 2), இந்த இரண்டு கட்டளை அறிந்த மனதில் எல்லா நன்மையையும் உண்டாகும், எல்லா நன்மையையும் உண்டாகும். ஆறு ……….சரணம் 2 : உண்மையை சொல்லி நன்மையை செய்தால் உலகம் உன்னிடம் மயங்கும் , நிலை உயரும் போது பணிவு கொண்டால் உயிர்கள் உன்னை வணங்கும் (X2). உண்மை என்பது அன்பாகும் பெரும் பணிவு பண்பாகும் , இந்த நான்கு கட்டளை அறிந்த மனதில் எல்லா நன்மையும் உண்டாகும்(X2). ஆறு ………. சரணம் 3 : ஆசை கோபம் களவு கொள்பவன் பேச தெரிந்த மிருகம் … அன்பு நன்றி கருணை கொண்டவன் மனித வடிவில் தெய்வம் . இதில் மிருகம் என்பது கள்ள மனம் உயர் தெய்வம் என்பது பிள்ளை மனம் …. இந்த ஆறு கட்டளை அறிந்த மனது ஆண்டவன் வாழும் வெள்ளை மனம் ! ஆறு மனமே ஆறு அந்த ஆண்டவன் கட்டளை ஆறு, சேர்ந்து மனிதன் வாழும் வகைக்கு தெய்வத்தின் கட்டளை ஆறு, தெய்வத்தின் கட்டளை ஆறு. இப்ப சொல்லுங்க கோபிநாத் எதனால அடிக்க ?
“தம்பி! நீ இன்னொன்று கவனித்திருப்பாய். தமிழராகிய நம்மிடம் ஒரு பெருங்குறை இருந்து வருகிறது. அது வேறொன்றும் அல்ல; பிறருடைய சொல்லால் மயங்கும் பேதமை நமக்கு மிகுதியாக இருக்கிறது. மற்றவர்கள் இதைத் தெரிந்து கொண்டுதான், உயர்ந்த சொற்களைத் திரும்பத் திரும்பச் சொல்லித் தமிழரை ஏமாற்ற முடிகிறது. மக்களுக்குள் எந்த வகையான வேறுபாடும் வேண்டாம். கடவுள் படைப்பில் எல்லோரும் சமம் என்ற உயர்ந்த பேச்சைத் தமிழரிடம் ஒருவர் பேசட்டும்; கேட்ட தமிழர் பற்றை உடனே வெறுப்பார், துறப்பார்; எந்த வேறுபாடும் இல்லாத தூய வாழ்க்கையத் தொடங்கிவிடுவார்.
காரணம் என்ன, தெரியுமா? தமிழர் நெஞ்சம் உயர்ந்த கொள்கைகளை உணர்ந்து உணர்ந்து தலைமுறை தலைமுறையாகப் பண்பட்டுவந்தது. அதனால்,
சொல்கின்றவர் யார், உண்மையாக உணர்ந்து சொல்கின்றாரா, நம்மை ஏமாற்றச் சொல்கின்றாரா,
அவர் எந்த வேறுபாடும் பார்க்காமல், வாழ்கிறாரா என்றெல்லாம் ஆராய்ந்து பார்க்காமல், உடனே தாம் அந்தக் கொள்கையை நம்பி உணர்ந்து வாழத் தொடங்கிவிடுவார். இது நல்லதுதான். சொல்லப்பட்ட உண்மையை எடுத்துக் கொள்வது எப்போதும் நல்லதுதான்.
ஆனால் சொன்னவர் யார், அவருடைய வாய்க்கும் வாழ்க்கைக்கும் ஏதாவது உறவு உண்டா என்பதையும் கொஞ்சம் ஆராய்ந்து பார்க்க வேண்டும். இல்லையானால் ஏமாந்த வாழ்வுதான் வாழ வேண்டும். இந்த ஏமாந்த தன்மையைப் பகைவர்கள் பயன்படுத்திக் கொண்டு ஒன்றில் நன்மை செய்து மற்றொன்றில் நஞ்சு ஊட்டி விடுவார்கள்.”
பேராசிரியர் மு.வ. அவர்களின் ‘தம்பிக்கு’ என்னும் நூலிருந்து. பக். 7
http://www.projectmadurai.org/pm_etexts/pdf/pm0334.pdf
அப்போ இனிமேல் நமக்கு திருக்குறள் , பாரதியாரின் பாஞ்சாலி சபதம் , கவிப்பேரரசர் வைரமுத்துவின் தண்ணீர் தேசம் , போன்ற வழிகாட்டி நூல்கள் தேவையில்லை ! காரணம் அவர்கள் எல்லாம் எங்கோ ஒரு மூளையில் எதோ ஒரு தருணத்தில் பழிச்சொல்லுக்கு ஆளாகி இருப்பார்கள் ! இனிமேல் இவர்களை போன்ற தமிழ் பேரறிஞர்கள் வாயாலே வடை சுடும் சங்கத்துக்கு தேவை இல்லை ! இவர்களின் படைப்பும் தேவை இல்லை, காரணம் தமிழ் நாட்டுத் தமிழர் நமக்கு வழி காட்ட தகுதி இல்லையாம் ! அப்படினு நான் சொல்ல வில்லை , சங்கம் சொல்லுது !
நிச்சயமாக அவர்களால் வழிகாட்ட முடியாது! இன்னும் தெலுங்கன்,கன்னடன் கட்டுப்பாட்டில் தான் இருக்கிறோம்.. சீக்கிரம் அதற்கு ஒரு முடிவு கிடைக்கும் என நம்புவோம்!
தமிழர் திருவள்ளுவரையும், திருக்குறளையும் மறவாமல் நந்நெறியில் வாழ்வதற்காகத்தான் தமிழர் புத்தாண்டிற்கு திருவள்ளுவர் ஆண்டு என்று பெயரிட்டனர்.
அதைப் பின்பற்றி வாழாது போனார் பெரும்பாலான தமிழ் நாட்டுத் தமிழர். ஏன்? திருக்குறள் சாதியப் பிரிவை ஏற்கவில்லை. வர்ணாசிரமத்தை ஏற்கவில்லை. இவ்வர்ணாசிரமப்படி ஒரு குலத்திற்கு ஒரு நீதி சொல்லவில்லை. இவ்வர்ணாசிரமப்படி ஒரு குலத்திற்கு ஒரு தொழில் கூறவில்லை.
அதனால் தமிழ் நாட்டுத் தமிழரில் ஒரு சிறு பகுதியினர் திருக்குறளை உயர்த்திப் பிடிக்க, பெரும்பான்மையோர் அதனை மறந்து வாழ்கின்றார். அதனால் அவர்கள் நமக்குச் சிறந்த வழிகாட்டிகளாக விளங்க மாட்டார். இங்கே சொல்வது இன்றையத் தமிழ் நாட்டு மக்களில் பெரும்பான்மையோரை குறித்ததாகும். அதற்காக அங்கு வாழ்ந்த சான்றோர் காட்டிய நல்வழியை மறந்து வாழச் சொல்லவில்லை.
திருவள்ளுவர் ஆண்டை ஏற்க மறுத்து திருக்குறள் புகழ்பாடுவது தாய் பகை குட்டி உறவு என்பது போல் உள்ளது.
திருவள்ளுவர் எங்குமே திருவள்ளுவர் ஆண்டு என்று எழுதவில்லை ! அவர் அறம் பொருள் இன்பம் மட்டுமே திருக்குறளின் உட்ப்பிரிவாக இயட்ரி உள்ளார். அதன் புகழ் பாடவேண்டுமே தவிர , இவர்களின் சொந்த கருத்தை ஒரு சமுதாயத்தின் மேல் திணிக்க மூடப்பட கூடாது. அதுவும் திருவள்ளுவரை காட்டி ! காலக்கணக்கை துல்லியமாக அவர்செய்யவில்லை. இது, ஒருவன் ஒரு விஷயத்தையே அல்லது கருத்தையையோ அல்லது ஒரு கண்டுபிடிப்பையையோ செய்யவில்லை என்றாலும் , தரகர்களின் லாபத்துக்காக வேறு ஒருவனின் வேர்வையை திருடி வேறு ஒருவன் மீது திணிப்பது என்பது வெறும் அங்கலாய்ப்பு ! எவனோ பெற்ற பிள்ளைக்கு திருவள்ளுவரின் பெயரை வைப்பது அவரை கொச்சை படுத்துவதாகும் ! இங்கே செம்பருத்தியில் தான் அது சர்வ சாதாரணமாக நடுக்குமே, திருவள்ளுவர் மட்டும் என்ன விதி விலக்க என்ன ! அடுத்தவனின் பிள்ளைகளுக்கு அவரும் தன் பெயர் வைக்க சொல்லவில்லை எந்த குறளிலும் , இருப்பினும் கோபிநாத்தை காட்டி இவர்களின் கருத்துக்கு வர்ணம் பூசிக்கொள்கிறார்கள் !அவர் பேரை சொல்லி வேறு சிலர் தங்களின் சிந்தனைகளை இந்த சமுதாயத்தில் நுழைக்க பார்க்கிறார்கள் ! இதைத்தான் தமிழர்கள் கண்முடி தானமாக ஏற்று கொள்ள கூடாது என்கிறேன் ! கிரேக்க மேதை சாக்ரடிஸ் சொல்கிறார் : “ஏன் எதற்கு எப்படி என்ன எங்கே” என்று கேளுங்கள் ! அதைத்தான் நானும் கேட்க்கிறேன் : ஏன் எதற்கு எப்படி என்ன எங்கே திருவள்ளுவர் ஆண்டுகளை செய்தார் ?
தமிழ் புத்தாண்டு முறை தொடர தமிழறிஞர் முடிவு கண்டு அப்புத்தாண்டு முறைக்கு திருவள்ளுவர் ஆண்டு முறை என்று பெயரிட்டனர். திருவள்ளுவர் சொல்லியோ அல்லது திருக்குறளில் எழுதியோ அவ்வாறு திருவள்ளுவர் புத்தாண்டு முறையை ஏற்படுத்தவில்லை.
இதைப் புரிந்து கொண்டு கருத்து எழுத முடியாமல் வீண் பேச்சு பேசி மற்றவர் நேரத்தையும் வீணாக்குவதுதான் வீணர்களின் வேலை என்றால் செம்பருத்தி ஆசிரியர்தான் என் செய்ய முடியும்.
இனிமேலும் சும்மா இருக்க முடியாது இந்த பச்சையப்பாஸ் கல்லூரியில் பிச்சை எடுக்கிற விவகாரம் ! இப்பொழுது இருக்கும் ஆண்டு கணக்குகள் (Gregorian காலண்டர், 1582) தான் முடிவடைந்தது ! அதற்கு பின்னரே மற்ற மதங்களும் மார்க்கங்களும் இதனை பின் பற்றி, பெயர் மாற்றம் செய்து கொண்டனர் ! இருப்பினும் அதிலும் துல்லியமான கணக்கு இன்னமும் செய்ய பட வில்லை …..இல்லை என்பது என் வாதம் ! நான்கு ஆண்டுகளுக்கு ஒரு நாள் அதிகம் வந்து LEAP DAY உருவாகிறது ! இதனை தமிழர்கள் சரி செய்து , அதாவது 1 நாள் என்பது 23 மணி நேரம் 56 நிமிடம் வருகிறது ! இதில் ஒரு சமன்பாடு செய்து , சூரிய Chandra கிரகணம் மாறாமல் அதனுடன் உறைந்து, நான்கு வருடத்திற்கு ஒரு நாள் அதிகம் வராமல் அதனை சரி செய்து , எங்கே 11 மணி 58 வினாடிகள் இரவும் பகலும் சரியாக பிரிகிறதோ, அந்த நாட்க்களில் தமிழ் வருட பிறப்பு என்று அறிவியுங்கள் ! அன்று நான் நீங்கள் சொல்லும் நாளில் தமிழ் வருட பிறப்பை கொண்டாட தயாராக இருக்கிறேன் ! செய்ய முடிய வில்லையென்றால் , பச்சையப்பாஸ் கல்லூரில் பிச்சை எடுப்பதை நிறுத்துங்கள் ! வழி காட்டுகிறேன் என்று தவறான வழி காட்டுதலை நிறுத்துங்கள் ! உங்களுக்கு விளங்க வேண்டும் என்றால் : “வாயாலே வடை சுடுவதை நிறுத்துங்கள் !”
தமிழ் நாட்டுத் தமிழரின் பரிதாப நிலையைக் காண கண் கோடி வேண்டும்!
https://www.semparuthi.com/160771
தமிழ் நாட்டில் தமிழர் பிற்படுத்தப்படுவதையே அவர்களால் தடுக்க இயலவில்லையென்றால் அவர்களா நமக்கு நல் வழி காட்டத் தகுதியுடையோராவார்?